Σχετικά με τα αρώματα
Ένα άρωμα έχει τρία στρώματα: μία υψηλή νότα, μία μεσαία νότα (που συχνά καλείται “καρδιά” ή κέντρο του αρώματος) και μία βασική νότα.
Η υψηλή νότα περιέχει δυνατά έλαια, τα οποία δημιουργούν τις πιο δυνατές οσμές ενός αρώματος. Το στρώμα αυτό είναι εφήμερο και μικρής διάρκειας. Οι μυρωδιές λουλουδιών και εσπεριδοειδών συχνά χρησιμοποιούνται για τις υψηλές νότες.
Υψηλές νότες: Οι οσμές που γίνονται άμεσα αντιληπτές κατά την εφαρμογή ενός αρώματος. Οι υψηλές νότες αποτελούνται από μικρά, ελαφρά μόρια τα οποία εξατμίζονται γρήγορα. Σχηματίζουν την αρχική εντύπωση ενός αρώματος και για το λόγο αυτό είναι πολύ σημαντικά στην πώληση ενός αρώματος.
Η μεσαία νότα είναι η “καρδιά” του αρώματος, η οποία αντιδρά με το δέρμα για να δημιουργήσει έναν καθοριστικό χαρακτήρα. Περιέχει απαλές οσμές όπως γαρύφαλλο, ασφόδελο, αγιόκλημα, γιασεμί, πασχαλιά, μανόλια, ορχιδέα, πεόνια, τριαντάφυλλο, υάκινθο, βιολέτα, λωτό.
Μεσαίες νότες: Η μυρωδιά ενός αρώματος η οποία αναδύεται λίγο πριν εξαφανιστούν οι υψηλές νότες. Οι συνδυασμοί των αρωμάτων της μεσαίας νότας σχηματίζουν την “καρδιά” ή το κύριο σώμα ενός αρώματος και πολλές φορές καλύπτουν τη συχνά δυσάρεστη αρχική εντύπωση από τις νότες βάσης, οι οποίες γίνονται πιο ευχάριστες με το χρόνο.
Η νότα βάσης καθορίζει τη διάρκεια, το χαρακτήρα και την επιτυχία του αρώματος. Η μυρωδιά της βασικής νότας διαρκεί περισσότερο από την υψηλή και τη μεσαία νότα εξαιτίας της αλληλεπίδρασης με το δέρμα. Κεχριμπάρι, βάλσαμο, βενζόη, κέδρος, musk, δρυς, πατσουλί, σανδαλόξυλο και βανίλια είναι μερικά από τα υλικά που χρησιμοποιούνται για να δώσουν νότες βάσης.
Νότες βάσης: Η οσμή ενός αρώματος που εμφανίζεται κατά την εξασθένιση της μεσαίας νότας. Η μεσαίες νότες μαζί με τις νότες βάσης δημιουργούν το κυρίως θέμα ενός αρώματος. Οι νότες βάσης φέρνουν βάθος και αντοχή σε ένα άρωμα. Τα συστατικά αυτής της τάξης των οσμών είναι συνήθως πλούσια και “βαθιά” και συνήθως δεν γίνονται αντιληπτά παρά μόνο αφού παρέλθουν τουλάχιστον 30 λεπτά από την εφαρμογή.
Οι οσμές στις υψηλές και τις μεσαίες νότες επηρεάζονται από τις νότες βάσης, όπως επίσης και οι οσμές από τις νότες βάσης μεταβάλλονται/τροποποιούνται από τα υλικά αρωματοποιίας που χρησιμοποιούνται ως μεσαίες νότες.
Τύπος Αρωμάτων
Έννοιες για θηλυκές νότες
ΛΟΥΛΟΥΔΕΝΙΑ: Η μεγαλύτερη ομάδα, η οποία χαρακτηρίζεται από αρώματα λουλουδιών, όπως τραντάφυλλο, γιασεμί, κανάγκα, νάρκισσο, τέμπερι, ίριδα και γαρύφαλλο.
ΑΝΑΤΟΛΙΤΙΚΗ: Αυτή η έννοια περιέχει τις ζεστές και αισθησιακές νότες του Αράβικου κόσμου. Βάλσαμα, όπως πατσουλί, ρητίνες όπως Βενζοΐνες, ζωικές αρωματικές ουσίες όπως μόσχου, ζήβεθου και άμβρας, καθώς επίσης και βανίλια και πικάντικα συστατικά, όπως μοσχοκάρυδο, γαρύφαλλο και κανέλα, δημιουργούν τον τόνο αυτής της ομάδας.
ΣΙΠΡ: Στις αρχές του εικοστού αιώνα, ο αρωματοποιός Φρανσουά Κότι δημιούργησε το Σιπρ από Μεσογειακά συστατικά, το οποίο το ονόμασε από το νησί της Κύπρου (Σιπρ στα γαλλικά). Αυτός ο συνδυασμός εσπεριδοειδών φρούτων, βρυών βελανιδιάς και βαλσάμικου πατσουλί δημιούργησε το στυλ για την εκτεταμένη οικογένεια των αρωμάτων σιπρ.
Έννοιες για αρσενικές νότες
ΦΟΥΓΚΕΡ: Αυτό το στηλ απέκτησε το όνομά του από το άρωματ Φούγκες Ρουαγιάλ του οίκου Χούμπιγκαντ. Αυτό το άρωμα, το οποίο απευθυνόταν αρχικά στις γυναίκες και δημιουργήθηκες το 1882, έχει νότες κορυφής λεβάντας, βρύα βελανιδιάς και της νεοανακαλυφθήσας ουσίας κουμαρίνη. Ωστόσο, η αρμονία του φούγκερ εξελίχθηκε γρήγορα στο κύριο αντιπροσωπευτικό ανδρικό στυλ. Ωστόσο, δεν περιέχει καθόλου φτέρη (φούγκερ στα γαλλικά), όπως μπορεί κάποιος να πιστεύει σύμφωνα με το όνομα.
ΑΝΑΤΟΛΙΤΙΚΗ: Οι τόνοι του γλυκού μελιού και της βανίλιας, του κεχριμπαριού και των μπαχαρικών, καθορίζουν αυτή την έννοια, η οποία έχει γίνει πρόσφατα επιτυχημένο στον τομέα των ανδρικών αρωμάτων.
ΣΙΠΡ: Δερμάτινα και ξυλώδη συστατικά δίνουν μία αρρενωπή αίσθηση, μαζί με τα χαρακτηριστικά σιπρ αρώματα των φρέσκων εσπεριδοειδών, των βρυών βελανιδιάς και του πατσουλιού.
Οι παραλλαγές
Πέρα από τις αρωματικές ουσίες που καθορίζουν την έννοια, κάθε άρωμα περιέχει μία σειρά συστατικών που του δίνουν ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα. Η βασική αρχή καθορίζεται από τις παραλλαγές, γνωστές επίσης και ως αποδόσεις. Οι μεταβάσεις μεταξύ των παραλλαγών μπορεί επίσης να είναι υγρά. Από τρεις έννοιες, στην περίπτωση των γυναικείων αρωμάτων, έχουν κατασκευαστεί δεκατρείς παραλλαγές. Η «λουλουδένια» χωρίζεται σε έξι αποδόσεις: χόρτων, φρουτώδης, δροσερή, λουλουδένια, αλδεϋδική και γλυκιά. Η «ανατολίτικη» χωρίζεται σε δύο αποδόσεις: κεχριμπαρένια και πικάντικη. Η «σιπρ» έχει πέντε αποδόσεις: φρουτώδει, δροσερή, λουλουδένια, ζωική και χόρτων. Οι τρεις αρωματικές έννοιες των ανδρικών αρωμάτων χωρίζονται σε εννές παραλλαγές: Η «φούγκερ» χωρίζεται σε τρεις αποδόσεις: λεβάντας, ξυλώδη – κεχριμπαριού, και δροσερή. Η «Ανατολίτικη» χωρίζεται σε πικάντικη και κεχριμπαρένια. Τέλος, η «σιπρ» για τους άνδρες χωρίζεται σε τέσσερα διαφορετικά στυλ: ξυλώδη, δερματοειδές, δροσερό και εσπεριδοειδές.